Premio OzieriPremio Ozieri di Letteratura Sarda 

Informazioni sull'opera

TESTO


LU DIRICADU CURORI DI LI GIAMPANI
(Cuntadu sassaresu)

Bastha a volthi
lu curòri d'un fiori
a fa nascì
vibu lu bisognu
d'ammenti...


In chissu ischamparìtu
giusthu poghi pàimmi quadrati di tarrenu nudu e
appidigàdu
v'ha giugadu da minori: A Foot-ball cumenti ancóra
a mari di
l'indipindenzia puru di lingaggiu vuruda da lu Fascismu
vinìa ciamadu
cun
ricunniscimentu sottintesu di li so origini chissu chi poi sarìsthia dibintadu pa noi
italiani lu Giogu di lu "Calcio" o
ditta più a l'ipiccia
lu Calcio.
Ma pai tutti
tandu
era lu Foot-Ball di prubabiri luntana invinzioni fiurintina ma
fora di dùbbiu arrigàduni
i la so fòimma mudenna da l'Inghiltherra. Lu Foot-ball

addunca
anzi i la nosthra manéra casagliana di dilli lu Fubal
Abà chi Ciriacu è turradu a Sassari pa finì di cunsumivvi lu tempu di la so
grubillazioni -digussì affèimma ischansendi pa ischugnùru di fabiddà di morthi—
abà
chi daboi di tanti
tantissimi anni ha turradu a vidé la so zidai l'ha acciappada assai
ciambada. Sobra di tuttu immannitada. L'antìghi appindizzi
tandu appena fora di
pòrtha
si z'hani inguddidu abbramìdi la campagna chi l'inturriaba
ma lu campareddu
v'è ancóra. Vi s'acciàrani abà parazzi manni
chena originaridai di fòimmi e tristhi e
l'hani traifuimmadu in un giardhinettu prubbigu. Zona verdhi li dìzini
ma si sa chi lu
verdhi di chisthi giardhini no è luzienti che chissu di li campi abérthi; lu lintóri pari chi
l'àggia in nivra
sò sempri piubarosi e mìsari e li friquinteggia assai poga genti luàdi
cumenti so da fumazzi di zimminei e gas d'ischarrigu di li mezzi a motori. In chisthu

poi
vi manca lu fisthósu aburótu d'un tempu.
Ciriacu a dugna modu è unchibi pa turrallu a vidé lu so campittu. Si posa in una
pidrissa i lu puntu undì
pogappressu
li so cumpagni d'isquadra ammuntunabani
gianchetti
maglioni e barretti pa signà la Porta chi di sóritu era eddu a difindì; tanca
l'occi e ridésci a vidé torra l'ischamparittu. E torra puru a intindì
ciaru
no vintu da lu
rimori di li motori di li tanti automobiri chi passani
lu ragaglià furriósu chi
a volthi

l'impidosidai di lu giogu pruvucaba.
Torra a vibì in chiss'ischutta lu tempu d'allóra e ni próba una sensazioni digussì
forthi chi guasi l'assultha. Tandu li tòrra a abrì l'occi: pa virifigà
ma no v'è più nudda
di chissu tempu... O forsi già v'è... Chissi ipadoni ciristhrini
forsi
un pogu malthratti

inchiddà in fondu in chissà aglióra tenta mari. Chissi
pensa
hani calchecosa di tandu;
o
a mégliu dì
lu so curòri pallidu vi l'ha.
Fàzi un ifózzu pa ammintà
ma cosa? No v'erani fiori i lu campu. V'era
tutt'ingiru èiba appidigada
crasthi e chissà fascia di ni basciu
in un óru di l'ipiazzu
chi
andaba a attaccassi tinazzi a lu chi rimanìa d'una veccia muriccia undì abà curri un
macciapiè ammattunadu. E poi chi althru?
A la fini la mimória
cumenti a falli un rigaru
si dizzidi a dalli agiudu e ni bòga
da lu so sonnu prufundu chissà maccitta di giampani ciristhrini da li ca n'isthrazzabani
li fiori pa sugginni lu méri che goffi buvoni abbramìdi. E aiallu l'ammentu: lu diricadu
curòri di li giampani chi
sendi piccinneddu
l'appicchiunabani cu la duzzùra immintada
cuàda i li só càrizi e poi
più mannittu
li purthabani ipessu a la menti lu curòri di l'occi
d'Annunziada.
Eccu cosa la mimória abà ginirósa l'ùffri.
Pai tutti
in casa e fora
era Nunzia o assai più ipessu Tina. Par eddu
e forsi soru
par eddu
era inveci Annunziada e digussì la ciamaba parchi pinsaba chi chissu
incurthalli l'innommu o ancóra di più li diminutibi-chissi Nota Nunzia o Tina cumenti
usabani i li nutizi di li gionnari chi riguardhabani ca cummittìa azioni mari o
cun ancóra
più tristhura
i l'avvisi di li morthi pa evità marintesi- ni bughéssiani a chissu beddu
innommu lu signifìcadu di bon prisintimentu chi v'abìa e chi si liggìa digussi bè puru in
chissi só occi manni e ciristhrini. Milli volthi mégliu
pinsaba Ciriacu
era sivìssi di lu
so innommu naturari
chissu chi l'abìani posthu i lu battisgimu. E chisthu vi l'abaristhia
puru vurudu dì.
L'abarìsthia vurudu dì summissu: "L'occi toi hani lu gintiri curòri di li
giampani chi
candu li pigliu eiu
no li guasthu cumenti fazini l'althri
ma v'appoggiu li

lizzéri li mé labbri pa assaurà la duzzura di li toi".
Parauri marabigliosi li parìani
chi abìa isciubaradu urdhinendiri abà in una
suzzissioni abà in un'altrha pa uttininni lu mégliu effettu. Vi l'abarìsthia vurùda dì
chissà frasa ipréndida
dilli a bozarendda
suipirendi
chissi paràuri digussì rumantighi e
attribidi
ma no v'era mai ridiscidu.
E dì chi s'erani cunniscidi e friquintadi da umbè d'anni: da candu
ancóra
criaduri
edda cu li so amigareddi andabani a lu campittu a vidé a eddi masci chi
pigliabani a faradi di pédi una pirotta di gomma mezzu isghonfia o addirittura
a volthi

fatta d'isthrazzi infiràdi in una cazzetta véccia di la ca arthigiana e mudestha fattura
eddu un pogu
in prisenzìa soia
si ni varghugnaba parendiri di parthizzipà a un giogu
ridicuru.
Ma poi capitaba chi si disthraìa abbaidendira e incasciaba un gol pa lu ca li só
compagni lu briabani dizendiri chi era un ciappinu
mentri chi edda
chi si l'abbaidaba
cun intaressu alhrettantu evidenti
parìa cuntenta di l'ibagliu parchì l'abìa fattu pa
mirassira. Ed erani tutt'e dui firizzi
eddu n'era siguru.
N'éra indiusadu di la pizzinna
insomma
già da tandu
ma era tanta la so
timidezza chi no era mai ridiscidu a divvìru. Nemmancu candu
più mannittu
abìa
ischmninzadu a abizassi chi no érani sóru chissi beddissimi occi curòri di giampana
d'Annunziada a attirallu in un modu digussì dizzisu. La só vizinanzia
difatti
isciddaba
in eddu sensazioni sempri più fàzziri a anarizà e cumprindì parchi era giuntu a un'edai i
la ca só fi sensi a impudu cun ìmpidu superiori la só supremmazia
candu la péddi
bruscia e hi córi dibenta di fiara vinzendi la rasgioni.
Li pari isthranu
abà
chi li cosi siani andadi a chissa manéra e mentri chi chissi
ammenti cussi luntani pìgliani fòimmi mancu inzerthi Ciriacu ni surridi no senza una
confusa sensazioni d'incresciu. N'abarìsthia pududu agatà
pensa
paràuri dozzi

appassiunadi e beddi di dilli a Annunziada chi cu la so abbaidada tènnara parìa
invuchendiri. Ma lu curaggiu
cumenti abemmu visthu
no l'abìa mai aùdu.
Intantu
candu eddi chi érani fidàri erani intrendi i li dizasett'anni
n'era arribida
la gherra. A Ciriacu
sendi chi era ancora troppu giobanu
no l'abìani ciamadu sottu a
l'àimmi e parthantu s'era trattadu sóru d'aisittà chi la gherra ni fùssia accabada
ma pa
Annunziada la pisanti cungiuntura abìa signadu lu ciambamentu tutari e impribisthu di
la só esisthenzia.
Ciriacu abà vi pensa
torra a intindì pa un'ischutta chissu luntanu ischancagori e
cuncrudi chi punì la só vida è giunta allóra a un ciambamentu essenziari liàdu in bona
parthi a li matessi zirchusthanzi.
A la fini di la gherra-abiani tandu giumperthu li vint'anni-erà giuntu a Sassari
un americanu chi fazìa
un pogu a la bona
l'interpreti i lu cumandu militari alliàdu chi
s'era sisthimadu in zidai. Chisthu suldhadu pogu abìa i l'aipéttu di l'americanu cumenti
tandu zi l'immaginabami noi
angrusassoni
e assai inveci di nosthrari
un pogu basciu e
ruzoni e di cógiu oschuru cument'era. Lu parchì di chistha assimiglianzia era fàzziri a
ipiegà: Francis Careddu di sardhi era figlioru
anzi di sassaresi
emigradi daboi di la
primma gherra mondiari e dibintadi americani
e pa dimusthrà chi la só discindenzia da
sassaresi era autentiga — in ciabi cumenti si dizi- isciumpiaba
e si ni tinìa mannu

calch'e fràsa in sassaresu
digussi arumancu eddu pinsaba d'assé fabiddendu "Bapu
miu" dizìa
natu acchì on Capu Lioni
e accumpagnaba lu so dì cun un amprósu girà
di lu brazzu tésu cumenti pa indicà
aisittendisi chi la cosa fùssia aggradissida a
tuttiganti
chi lu Bapu suiuno in chissu mudésthu sìtiu sassaresu era nadu
ma i lu
centru di l'Unibessu.
Si si ni bugaba parò chistha eredidai tantu erementari di sardhidai
no v'era
nudda in Francis Careddu chi no si n'abussia carràdu da l'althra iponda di l'oceanu. Era
americanissimu lu sazzenti Careddu e di chissi aburotósi
cu l'Ochéi ripitudu e cu
l'ancora più ripitudi pappamucchi a l'ipaddi. L'abìani cunniscidu a unu di li tanti baddi

chi la mancanzia i lu periodu di la gherra abìa fattu tantu disizà e erani dibintadi amighi.
Ma candu era turradu a parthì si z'abìa purthadu a Annunziada chi era dibintada
americana edda puru parchì si l'abìa cuiubada.
Ciriacu abà
pusadu in chissu giardhinettu anonimu
si prigonta daboi di tantu
tempu cumenti tuttu chisthu sia pududu accadì e digussì a l'impinsada. Zerthu chi cun
la prallantina l'americanu in cunfrontu a eddu éra in un rappórthu di zentu a zeru. Ma
puru...Oh edda! Parchì? Pinsendibi abà
eddu ricunnosci chi no pudìa
aisissà in etennu
e chissa era una bona occasioni
ammenta però chi i li só occi
candu
l'abìa dittu chi si n'andaba
l'era parudu di liggì un disipiradu rimprobaru: "Oh

Ciriacu
parchì no l'hai impìdidu? Sei tu lu mutibu di tuttu chistu
tu chi mi zi fai andà
tantu luntanu da te!".
No s'erani più turradi a vidè e l'anni abiani fìnidu cu l'alluntanà da la só menti
immagini e ammenti. Ma la sensazioni dururósa chi la parthenzia d'Annunziada abùssia
fini a la so vida l'abìa affriggidu pa dibessu tempu: li parìa chi ni l'abùssiani
isthrazzadu l'anima da lu cóipu
guasi chi fussia un intragnu materiari che l'althri
e pa
un marifiziu disumanu l'abùssiani ciambada cun un freddu meccanismu automatigu. Pa
chisthu abìa finidu cu l'andassinni eddu puru; fuggì da li mimori
da li fantasimi d'un
tempu chi
i lu so affannu
l'era parudu tragicu e immintigà
mancarri trabagliendi finza
a l'ifinimentu
in loghi anzèni e nóbi undì la genti li fussia isthragna e eddu lu fùssia a la
genti. Digussì abìa emigradu in Germania
a Hannover
undì abìa acciappadu trabagliu
in un'industhria di l'zzaggiu.
E inoghi abìa incuntradu chissà chi sarìsthia dibintada la cumpagna di tutta la só
vida.
Greten era una tidescharedda chena apparenzia e lusinghi chi fazìa li purizì i la
frabbiga undì eddu trabagliaba. Abìa cara ischabàda
peri ruiasthri fatti a trezzitti e occi
verdhi-chisginadi pogu vibi. No erani l'occi luminosi d'Annunziada da la ca
di lu
resthu
la tidescha era differenti in tuttu. "No ànda bè" li dizìani li cumpagni di
trabagliu itariani
No pò anda bè né bè pò finì sobra di tuttu parchi è isthada edda a
manifisthà l'intinzioni, e a insisthivvi, di punivvi umpari. L'ha fattu sóru pa intaressu
aggiugniani
no pò durà
.
Ca intaressu vi fùssia poi a pigliassi un pobaracciu che edda era tuttu d'ipiegà.
Ciriacu no abìa posthu menti a nisciunu
si l'abìa ipusada e chisthu era risulthadu
l'iscióbaru giusthu: lu so matrimognu era isthadu paifettu e l'accordhu cumprètu. Undì
Ciriacu s'ammusthraba ischunserthu e in impicchi v'éra Greten cu lu só fa siguru e
dizzisu
digussì cuntrasthanti cu lu so aipéttu dimissu
a buganni pèdi in prubremmi
cotidiani; candu inveci era Greten a intindissi isthracca e dischunsurada pa calch'e
mamentu avvèssu
v'éra Ciriacu a cunsuralla e fassi càrrigu punì di li fazzendi di casa.
E sobra di tuttu era isthadu un matrimognu sòridu
puru si no d'esageradi e appassiunadi
impidosidai
i lu ca li varòri più impurthanti erani isthadi lu sagrificassi unu pa l'althru

la sinzeridài di li sintìdi e la sigùra fidilthai. N'era di lu resthu pròba la durada sirena di
zinquant'anni e passa finza a la morthi di Greten.
Tandu
no pa immintigà chistha voltha ma pa allizirigà la só tristhura
abìa
isciubaradu lu matessi ampàru chi zi l'abìa purthadu tantu luntabu da la so terra:
Turravvi a chistha
turrà a agatà li loghi di la so pizzinnìa e di la só giubintura. Greten
no l'abìa dadu figliori e parthantu no lassaba a nisciunu in Germania. A Sassari oramai
no l'aisittaba più nisciunu
ma v'abarìsthia turradu a acciappà lu sòri e l'ambienti
luminósi i li ca era criscìdu
la so campagna
lu so mari e lu so zéru oramai guasi
immintigadi.
Ciriacu cu li pinsamenti ischùrri la só vida e si marabiglieggia abizendisi di
cantu chista sia isthada in fondu sìmprizzi
forsi cun sóri dui mamenti impurthant: un
indizzisu
dururósu amori di giubintura e
guasi a cumpinsallu
un tranquillu matrimognu
chena gran tuimènti e drammi ma cunfurthadu da isthimma e ripéttu. Annunziada e

Greten una a susthinì l'althra i la so mimória ma nudd'althru olthri a eddi dui

Nemmancu chissu campittu chi l'è parùdu digussì impurthanti e chi abà no v'è più.
Cosa v'è giuntu a fa? Cosa ha cridùtu d'agatavvi? Banzigheggia appianu lu cabu ed è
guasi dizzisu a andassinni ma poi lu trattèni la prisenzia d'un ommu chi veni a pusassiri
affacu i la pidrissa.
E' mancu vécciu d'eddu ma a dugna modu abbasthanzia adananzi cu l'anni. Ni
bóga da busciaccara un bischottu e ischumenza a ifrafagliurallu adananzi a se ..Ciriacu è
pigliadu da curiosidai: chissu longu ammintà l'ha posthu gana d'arrasgiunà abà cun
calchunu
d'ischazzazzi da la só menti li pinsamenti chi l'hani tenta accupada finu a
chissu mamentu.
Pa li curombi?
prigonta all'ommu puru parendiri inùtiri fallu. "No
pa
l'aribinti" li ripondi chiddu ma Ciriacu no vi vedi l'intinzioni d'assé impirthinenti; chi
s'aiséttia avvéru chi vi siani l'aribinti e chi venghiani a carassi inchibi
adananzi a eddu

a biccà li fuifunìdi? "No vi ni sòinoghi" ossèiva
No? Da noi i li parchi vi sò. Li
vorarìsthia ripundì chi chissu no è un parcu, è sóru un campittu traifuimmadu in
giardhinettu ma la curiosidai è più forthi.
Da voi undì?" s'infòimma
In
America,soggu americanu eiu e vi debu di turrà in America. So passadi tant'anni da
candu àggiu lassàdu lu me paesi ma abà vi torru. Abìa quindiz'anni candu semmu giunti
in Itaria.
Ciriacu si l'abbaida e calchureggia chi l'ommu è accosthu a la sessantina; un
aiséttu longu pa una turràda, ma no dizi lu chi pensa. Li surridi soramenti e l'althru sìghi
a dì:
Si no li dogu infàdu li contu la me isthória
digussì
tantu pa arrasgiunà un pogu
a
vo? Cirìacu si n'isthazi ancóra cagliadu ma sìghi a surridilli e chiddu ischumenza.
L'isthória meia, l'abaraggiu a cuntà, e chissà di babbu e di mamma
ch'ischumenza propiu inoghi in Sassari. E si vosthè è sassaresu forsi l'abarà a intaressà.

Era appena finida la gherra
m'immagineggiu chi vosthè si l'ammentia bè chissu
periodu: fammi
sagrifizi
ma puru ipiranzi e una gran gana di vibì dizini chi è isthadu

ed è tandu chi mamma ha cunniscidu a babbu
suldhadu americanu
s'è cuiubada cun
eddu ed è parthuda pa l'America cumenti di lu resthu hani fattu dibessi althri pizzinni
itariani. Isthória chena impurthanzia m'abarà a dì vosthè e si prigontarà si propiu debi
d'ischulthà chisthu furanu chi veni a cuntavvìra. E inveci chena intaressu no è parchi
intrizzadu v'è un grand'amori."
Beh
ossèiva Ciriacu
un'isthória d'amori debi d'assé isthada, e manna puru,
cumenti dizi vosthè, si mamma soia ha dizzisu di sighillu e andà tantu luntanu lassendi
tuttu: casa, famiria, affizioni, amicizi, la so terra, tuttugantu insomma...
ma intantu
ischumenza a intindì un'agitazioni no aisittada. "Edda puru" pensa
ma poi z'ischazza
chissà idea un pogu infadósa. "Simprizi cuncurdhà di fatti" si dìzi "tant'althri pizzinni
itariani si so cuiubadi cun suldhadi americani
tandu
e sò parthudi cun eddi.L'ha dittu
chisthu puru chi m'è cuntendi la so isthória
vidimmu piuttosthu cument'ànda a finì".
No, no è cumenti pensa vosthè
sighi a dì chiddu
l'amori v'entra ma in un
althru modu, ischòlthiami. Babbu —no credu d'affindì la so mimória dizendiru- ha
mamma no si la miriscìa. No era un ommu maru ma pogu custhanti e cabissitu. Ha
tradidu sùbidu a mamma e lu matrimognu è andadu adananzi digussì, più in burraschi
chi in bunazzi si possu trattà chisth'immagini. Era fattu digussì babbu: zentu volthi
pintudu, e mancarri era sinzéru, e althrettanti volthi vi turraba a caggì. Un ommu di no
favvi affidamentu insomma.

Candu poi soggu nadu eiu inveci d'accunzassi li cosi so piggiuradi. Mamma

abè impignada di più cu la casa e cun mégu
e eddu più libaru di didicassi a li so
dibaradi. Ha finìdu chi s'è posthu cun un'althra e ha dibuzziadu da mamma chi s'è
dubuda isthinurà di trabagliu pa pisà a me: trabàgli ùmmiri e a volthi umirianti. Poi

candu àggiu fattu quindiz'anni ha dizzisu di turrà a inoghi cumenti aggiu già dittu. E ha
sighidu a trabaglià pa pudemmi fa isthudià; soggu prufissori di matematiga a lu sa?"

Lu grand'amori è isthadu tandu pa lu figlióru, pa vosthè vogliu dì
ossèiva
Ciriacu.
No carusignori, s'ibàglia ancóra. E' isthadu pa un ommu, l'unicu ommu di la
só vida. E no pensia chi l'àggia fattu pa dipettu o pa la gana di turrà lu piattu pa li torthi
rizibìdi. Mamma è mortha chi abà fazi un annu, candu d'anni n'abìa ottantadui, ed è
intarrada inoghi i lu vosthru campusantu. E pa tuttu chisthu tempu, inoghi e inchiddà a
Detroit, ha amadu una fantasima! Ma d'amori véru. Era un só fidàri, vègghia, a lu ca
vurìa bè già da candu erani piccinneddi e ha sighìdu a amallu fin'a candu è isthada in
vida. E eddu puru l'amaba ma no si l'hani mai dittu. Forsi lu fazarani abà inchiddà
sobra. Pa tantu tempu è isthadu lu so sigretu girósu, ma candu ha cumpresu chi s'era
avvizinendi la fini mi l'ha cunfidadu. Cun ca lu pudìa fa sinnò che cun megu chissu
fìglióru chi tantu abìa disizadu chi fussia di chidd'althru e chi forsi digussì un pogu mi
cunsidaraba? E m'ha dittu puru chi, turrada in Sardhigna, abìa zirchadu d'agatallu ma
era isthadu inutiri. Abìa emigradu subidu addaboi di la gherra, l'abiani dittu li poghi chi
si l'ammintabani, ma nisciunu sabìa a undì né si ancóra era vibu.
Ciriacu s'intendi piglia abà da un'agitazioni prufunda.
Ma vosthè" prigonta "pa
cos'è chi m'ha cuntadu tuttu chisthu?"
Pa arrasgiunà, vi l'aggiu dittu
li ripondi. Ma poi: "Vogliu parò assé sinzéru
cun vosthè; mamma primma di murì m'ha fattu imprummittì chi eiu l'abarìsthia
zirchadu ancóra pa dilli
si l'abùssia incuntradu
cantu edda l'ha amadu. E' un'isthória
parthicurari
mi n'abìzu
insórita
ma eiul'aggiu fattu; Aggiu accunsintidu a lu disizu di
mamma No v'è isthadu parò nienti chi fa e cussi sarà sempri: abìani la matessi edai e
pensu chi oramai sia tardhu. Digussì aggiu vurùdu aggiugni chissà chi forsi è un'ulthima
isthrabaganzia. Eiu torru in America ma primma di fallu
arumancu i la fòimma
pussibiri
aggiu vurùdu accuntintà a mamma dizendi l'isthória a vosthè chi mi pari chi
aggia pogappressu la matessi edai e chi ni tenarà vibu l'ammentu
l'augureggiu e
m'augureggiu
pa dibessi anni inoghi in Sassari undì l'isthória è ischuminzada". Poi a
l'imprubisu e a l'impinsada: "No vorarìsthia abélla infadàda signori. Si digussì è isthadu
mi si dipiazi e li dummandu ischusa..." e s'alluntana immintighendisi puru li so aribinti.
Ciriacu ha la sensazioni chi la so frigura ivània di còipu cumenti in una néura
inchiddà undì la vistha podarìsthia sighilla ancóra e s'isthenta a abbaidà pinsendi di
turrallu a vide... Chi lu prupunissi lu passadu cun tanta insisthenzia l'aggia
suggisthiunadu a lu puntu di falli vidé e intindì lu chi no v'è? Ma no
li fuifunùzi iparthi
adananzi a la pidrissa ancóra so inchibi undì abà un biddisò tenta cun timori
d'avvizinassi. No
chiss'ommu v'era avvéru. No ha dittu nisciun innommu ma l'ha fattu
l'isthória d'Annunziada
di chisthu n'è siguru. E l'ha fattu cunniscì la parthi più bedda e
sigréta di la sò vida
chiss'amori pa eddu longu e mai fìnìdu
ha lassàdu cumprindì
chissà chi abarìsthia pududu asse l'isthória d'eddi dui.
Abà Ciriacu intendi una priputenti gana di pignì cumenti pa un ranzigu rimòssu
chi arrìbi troppu a tardhu. E' isthadu eddu cu la so indizzisioni e li so dubbi
pensa
lu
mutibu di tanti suffarenzi e umiriazioni pa Annunziada
ma chistha abà l'ha torra vìzina.
Andarà a zirchà la so tumba e li dummandarà pardhonu. Subidu lu vorarìsthia fàma poi
vi torrà a pinsà: Parchiì? Li morthihani tancadu li so occi a lu mondu e a li passioni chi
lu tuimentani; pai sempri l'hani tancadi. La so Annunziada
inveci
ha turradu a vibì pai
eddu: è chissà di lu contu chi ni l'è isthadu fattu
chissà d'un amori longu un'isisthenzia
chi è turrada pa zirchà a eddu.
E chissu amori eddu lu vedi abà luziendi in chissi so occi marabigliosi.
L'occi chi hani lu diricadu curòri di li giampani.

PALMIRO DE GIOVANNI
Nato a Sassari il 9.4.1922
Residente a Sassari in Viale Caprera n°1
tel. 079 292 100


SCHEDA DELL'OPERA
TitoloLU DIRICADU CURORI DI LI GIAMPANI
Sezione
AutorePalmiro De Giovanni
NomeC2003007
Anno2003 
Argomento 
Descrizione
Lingua 
EditorePremio Ozieri
ContributoreTecnoService
Tipo 
Formato 
FontePremio Ozieri
RelazioneConcorso Premio Ozieri 2003 
CoperturaItalia, Sardegna, Logudoro
DirittiComune di Ozieri - Premio Ozieri
Analisi del Testo

Novità

NOVITA'

Epigrafia Giudicale. Sant’Antioco di Bisarcio: un’epigrafe commemorativa (1190-95)

 di Gian Gabriele Cau

 

Il saggio è stato pubblicato in  «Sardegna Antica: culture mediterranee», n. 50 (2016), pp. 35-42.

 

 

In una precedente occasione, sulle pagine di questa rivista, si è trattato di una iscrizione graffita nella chiesa di S. Antioco di Bisarcio, in agro di Ozieri. Si presentò, allora, uno studio sull’epigrafe

NOVITA'

Un inedito simulacro del Cristo Risorto (1780 circa) di Giuseppe Antonio Lonis, nella chiesa di S. Lucia di Ozieri

di Gian Gabriele Cau

 

Nel primo numero della «Voce del Logudoro» di quest’anno (VdL 22 gennaio) si dava notizia di cinque inediti simulacri del patrimonio di arte sacra di Ozieri, attribuiti, sulla base dell’analisi stilistica, a Giuseppe Antonio Lonis concordemente considerato dalla critica il massimo rappresentante dell’arte scultoria in Sardegna della seconda metà del Settecento.

Eventi e Iniziative

PRIMO PIANO

61^ EDITZIONE: PREMIASCIONE ONLINE!

SAPADU SU 27 DE FREARZU, A ORA DE SAS 17,00 PREMIASCIONE CUN DIRETTA ONLINE YOUTUBE DE SA 61^ EDITZIONE DE SU PREMIU OTIERI

Pro bider sa diretta clicca custu: Youtube Premio Ozieri

OTIERI: SA PATRIA DE SA POESIA

PRIMO PIANO

SEMIFINALE POETRY SLAM SARDEGNA 2020

col patrocinio del Premio Ozieri di Letteratura Sarda ed il Comune di Ozieri, ospiteremo la Semifinale del Poetry Slam Sardegna.

Venerdì 11 settembre, CAMPETTI SAN GAVINO, ORE 20,00 - Ingresso libero
(ATTENZIONE: IN CASO DI MALTEMPO L'EVENTO SI TERRA' AL TEATRO CIVICO "ORIANA FALLACI")
L'evento è parte integrante del ricco programma della 61^ edizione del premio Ozieri di Letteratura Sarda ed inserito nel cartellone della manifestazione “ESTIAMO IN PIAZZA 2020”, organizzata dal comune di Ozieri.

PRIMO PIANO

61^ EDITZIONE: SOS PREMIADOS

PREMIO OZIERI - 61a Edizione 2020

 

V E R B A L E    D E    S A    G I U R I A

 

Sos premiados

Setzione 1 - Poesia Sarda «Antoni Sanna»

  1. Giovanni Fiori: In su montiju meu
  2. Gian Bernardo Piroddi: Comente artizaias tue
  3. Pier Giuseppe Branca: Istadera de su mundu

 

PRIMO PIANO

60^ EDIZIONE - MANIFESTAZIONE PUBBLICA CONCLUSIVA

60^ EDIZIONE - MANIFESTAZIONE PUBBLICA CONCLUSIVA, PREMIAZIONE DEGLI AUTORI E RECITA DEI LAVORI.

OZIERI, SABATO 29 FEBBRAIO 2020 - TEATRO CIVICO "ORIANA FALLACI", ORE 15,30

Ospiti:

i poeti premiati nelle 3 sezioni del bando, Banda Brigata Sassari, Giuseppe Meloni (storico), Salvatore Ligios (fotografo/editore),

Torna all'inizio del contenuto