EFIS OI

Efìs oi
non imperat colori.
Ca non est
arrubia
sa facc' 'e babbai
cun sa 'stepeddi
a oll' 'e perd'allisada;
bianca
sa conca maschina
cun sa minda froria
a trass'abruxada;
birdi
sa fìgu 'era
cun saffatt' 'e prata
a su stranju passada;
bayu
su cuaddu aresti
cun s'arena nida
a muru serrada;

asulla
sa castiad' 'e mari
cun sa schina fotti
a bentu estu incrubada;
arrosa
s'arrocc'accuzza
cun is cantoris mannus
chene torrada.
In s'ammosta
de is pintoris
Efis
ses erchidus
hat appiccau.
E fulanu
dcli fait s'ogu
sezziu in s'oru
de custa terra
sempri
prus trista
e scuriosa