Torru a passus adasiaus, intre
s'arrodiai de follas a sanguni
giai sicau chi manus de scorigadròxu
amòstant in trasparèntzia,
a su logu de su primu baddu tundu.
E cun su grandu bùidu chi mi prènit
de surrùngiu, m'acòstu, in custa dì
cruèli di atòngiu, a su Tempus
chi spingìat su sanguni a giogus
de currenti. Ddu càstiu
ma s'amòstat istrufuddìu
apustis sa bardana di annus
e is angonias chi cument'e granus
de cannàca portu a pitzus.
Dd'ascùrtu e po sa primu borta
arrennèsciu a donai sensu
a su chi nàrat candu fuèddat
in s'acua chi bàndat lena a mari,
candu tzèrriat in su bentu chi aciòtat
froris e frongias, candu sedùsit
cun sa proidùra e candu cun manus
de nea 'ndi pèsat su doséliu e pàrit
chi assòrvat is sbàllius de sa vida.
M'acòstu a sa noti tua, Tempus,
e in su mori chi s'arregordu prènit
de lugòri, ti sigu cun s'assùpu
chi làssat agòa su corpus stracu
chi propònit a donnia passu
su tochìtu chi làssas in s'andai.
Raffaele Piras (Quartucciu)
2° premio 2006
(Sezione poesia inedita sarda «Antonio Sanna»)