Premio OzieriPremio Ozieri di Letteratura Sarda 

POESIA

Mama Santa protettora,
Reina de s'altu tronu,
dias Tue su perdonu
a s'anima peccadora.

 

Cust'intreu populadu
de sa 'idda 'unnanaresa
pedit perdon'a s'offesa,
penitente, imbenujadu.
ch'haiat abbandonadu
s'antiga Tua dimora.
     Dias Tue su perdonu
     a s'anima peccadora.

 

Da' hoe, Santa Maria,
de Iscalas nominàda,
in sa cheja rinnoàda
ti faghen pregadoria,
ch'allevies s'angustia
de sa zente pattidora.
     Dias Tue su perdonu
     a s'anima peccadora.

 

 Santu simbul'immortale
ses adorad'in totue:
Mama netta solu Tue
de peccadu originale;
ses lughe ispirituale
benigna consoladora.
     Dias Tue su perdonu
     a s'anima peccadora.

 

S'ingiustizia terrena
cunvertas a s'onestade
pro haer s'umanidade
sa vida pius serena;
sias sullev'a sa pena
e de paghe difensora.
     Dias Tue su perdonu
     a s'anima peccadora.

 

Dogn'infirmu cristianu
invocat su nomen Tou
e chircat s'amparu sou
in su cultu Marianu,
ch'aggiudu sa Tua manu
li diat in s'ultim'ora.
     Dias Tue su perdonu
     a s'anima peccadora.

 

Giovanni Soggiu (Bonnanaro)
3° premio 2006
(Sezione tra poesia e canto «Antoni Cubeddu»)

POESIA

Dae cando in sa terra at postu pe
at dimustradu sos suos valores
e de sos animale contat re.

 

Cando sun nados sos primos motores,
sos chi cue tenian cumpetenzia
meritos mannos l' an resu e onores.

 

In sos inventos chi faghet s'iscenzia
si de motore nou b'at proggetu
in caddos nde misuran sa potenzia.

 

Ma cando fut su mundu innidu e netu
e rude ischertiait in sa tanca
finas sas pedras l'aian rispetu.

 

Poi, s'omine l'at betadu franca,
a lu render masedu est resessidu
e che l'at postu subra sedda e anca.

 

E daghi in gropa sua s'est setzidu
totu s'abbilidade nd'iscumbatada
chi fin a tando mai aiat bidu.

 

In dogni mansione a issu tratada,
in bisonzos e in divertimentos
ischidu e prontu a dogn'ora l'agatada.

 

Deo ch'in coro caros tenzo ammentos
de cando iscurrizzai subra sua,
cunsizo,nessi parizos momentos

 

de si bi setzer, mancali a sa nua
pro ider cale incantu, cale ammaju
si proat cando a currer leat fua.

 

Castanzu, murra, murtinu o puru aju
siat, daghi de issu ch'est in susu
finas Bennarzu l'at a parrer Maju.

 

In sos tempos antigos, su piusu
carrait latte, tirait s'aradu
e carretos chi tando fun in usu.

 

In domo de sos ricos, impitadu
fut a tratzare carrozzas de lussu
bene pulidu e bene aproendadu.

 

In gherras sambenosas, nie russu
at catigadu e fangu e pruer bidu
ma non l'at assustadu totu cussu.

 

Sos pintores famosos, isculpidu
l'an in marmos e telas, e notoria
est sa fama e s' onore c'at retzidu.

 

Monumentos c'adduran in s'istoria
l'an inalzadu e sempre ad'esser bia
sa figura de issu estida 'e gloria.

 

E sa funtana de sa poesia
in sa mitologia 'e su parnasu!
na-chi est naschida da sa balenila

de unu carch'e su caddu Pegasu.

 

Salvatore Murgia (Macomer)
2° premio 2006
(Sezione tra poesia e canto «Antoni Cubeddu»)

POESIA

Lo primer somio que ha fet
era de vidre
era un soldat partit
sense paraules
era baldufola jove
que juga, que gira
arrofulada en els cabells
i lligada a reguina.

 

I ara dieu-me perqué era en vetrina
Una mort nimanco anunciada
Una nau nimanco partida
Que si vola en cel no torna més.

 

Lo segons somio que ha fet
Era la vida
Era la mort que vivint
Escontém cada dia
Era un treball pie de rugues
De ales mentides
Perqué partiva i tornava i tornava i partiva.

 

I ara dieu-me perqué era en cantina
Una mort fins a massa anunciada
Una nau nimanco partida
Que si vola en cel no torna més.

 

Lo tercer somio que ha fet
Era la via
Eren estrelles, lo diable,
lo mon, la magia,
eren la mort i l'amor,
torre, carro i poesia,
era una dona que prega
una pregadoria.

 

I ara dieu-me perqué era fadrina
Una mort nimanco arribada
Una nau nimanco partida
Que si vola en cel no torna més.

 

Antonello Colledanchise (Alghero)
3° premio 2006
(Sezione poesia inedita sarda «Antonio Sanna»)

POESIA

Dormi pitzinna galana
In sas mantas de brocadu
Pro te bella soberana
Restat du coro incantadu

 

Un'arcanu sentimentu
A su coro m'est ofertu
Narrer no isco de tzertu
S'est amore o s'est turmentu
Dae s'artu firmamentu
Una mazine est bennida
D'una zovana dormida
In su sonnu sorridente
E li canto eun sa mente
Dormi pitzinna galena

 

La conosco a s'aspetu
Cussa mazine m'est nota
Comente l'apo conota
La mantengo intr"e su petu
E la miro cun rispetu
Ca su coro est a tocheddu
Cun su bellu craru isteddu
Disizadu mi so solu
De lu tenner su cossolu
In sas mantas de brocadu.

 

Non mi beni nostalgia
Chi mi naret de torrare
Ma petzi su ti pessare
Mi si fughit s'allegria
Pro te zovana dechia
Peso custa melodia
Cun sa mea fantasia
A Nugoro unu mamentu
so torradu in pessamentu
Pro te bella soberana

 

Pro ti narrer su chi sento
Totu s'anima t'aperjo
Ascurta, narrer ti cherjo:
Malinconicu divento
Onzi boria chi m'amento
Chi afetu t'apo imbanu
Ma como chi so lontanu
Cando mi torrat a mente
Sa mazine solamente
Restas su coro incantadu.

 

A su ch'isco deo, custu componimentu est una serenada cumposta de una quartina prò
isterrida e 4 istrofas dechinas, chi serrant cadauna eun d unu versu de s'isterrida.
Si isballu non faco, si cantat a boche de chitarra in LA

 

Pro chie la connoschet e l'apet cantada, sa musica est sa matessi de custa batorina:
TORRA RUNCHINE LUNTANA
A SA DURCHE PRIMAVERA;
TRAVERSENDE ONZI COSTERÀ,
TORRA POMPOSA E GALANA

 

Mario Sanna (Nuoro)
1° premio 2006
(Sezione tra poesia e canto «Antoni Cubeddu»)

POESIA

Torru a passus adasiaus, intre
s'arrodiai de follas a sanguni
giai sicau chi manus de scorigadròxu
amòstant in trasparèntzia,
a su logu de su primu baddu tundu.
E cun su grandu bùidu chi mi prènit
de surrùngiu, m'acòstu, in custa dì
cruèli di atòngiu, a su Tempus
chi spingìat su sanguni a giogus
de currenti. Ddu càstiu
ma s'amòstat istrufuddìu
apustis sa bardana di annus
e is angonias chi cument'e granus
de cannàca portu a pitzus.
Dd'ascùrtu e po sa primu borta
arrennèsciu a donai sensu
a su chi nàrat candu fuèddat
in s'acua chi bàndat lena a mari,
candu tzèrriat in su bentu chi aciòtat
froris e frongias, candu sedùsit
cun sa proidùra e candu cun manus
de nea 'ndi pèsat su doséliu e pàrit
chi assòrvat is sbàllius de sa vida.
M'acòstu a sa noti tua, Tempus,
e in su mori chi s'arregordu prènit
de lugòri, ti sigu cun s'assùpu
chi làssat agòa su corpus stracu
chi propònit a donnia passu
su tochìtu chi làssas in s'andai.

 

Raffaele Piras (Quartucciu)

2° premio 2006
(Sezione poesia inedita sarda «Antonio Sanna»)

Torna all'inizio del contenuto