Premio OzieriPremio Ozieri di Letteratura Sarda 

Addite in su giardinu degai giras?
Su profumu chi mandan sos fiores
T’attirat, o t’incantan sos colores
O sa gula ‘e sa mela, e pruna e piras

 

O sa figu lechita cotta, a rigas,
O de sa ua, aromas e sapores,
boddi, mandiga, gusta a cantu podes
ma ite miras, chirchende e suspiras?

 

O chi no sias moderna Eva ennida
A su giardinu de su tou Adamo
In chirca ‘e sa frutta proibida?

 

Deo de pius de cantu m’amas t’amo
Amende a tie, est ch’istimo sa vida
E si la perdo sa vida, ite bramo?

 

Addite in su giardinu degai giro
In mesu a bidighinzos e piantas
E profumos chi attiran, e incantan:
Sos fiores chi oe afflitta miro!

 

Aimè! Frimma Adamo, si suspiro
Proite cuddas mias grascias tantas
Cun offertas promissas fini cantas
Sas peraulas dulches e raggiro

 

Pro gustare sa frutta proibida
In custu chelu fantasticu ‘e umbra
Intessida de fozas! E-i s’abba

 

Si ch’est fuida. S’amore, o s’accabba(t)
Sutta ‘e una nuda e triste tumba
O si finit sa vida, pro una vida.

 

Nanni Sulis – Ploaghe
(Premio Ozieri 1957)

Torna all'inizio del contenuto