Su 'eranu t'at abbertu sa mente
cun su fondu marinu
pius altu 'e su corpus tou, poeta.
Naras chi sun beras
sas tempestas in sas nues,
sa lezeresa 'e s'abbila,
sos semenes animales.
Sun esattos sos montes altos
cantu sas veridades controlladas.
Tue che se intradu in su coro 'e s'anima
de s ~ s profundos pensadores,
e cangnas sos versos
che criadura dae pagu naschida.
Como tue as sa 'oghe 'e su 'eranu,
de sas tempestas marinas,
de su corpus tou lughente,
de sas nues chi 'ogan rajos.
As alas e semenes unidos
a montes de veridades.
Tue ses s'arvure 'e sa paghe
chi addulchit sas tempestas
e podes bolare
dae cabu in cabu 'e su mundu.
Sos pes tuos non s'istraccan
e caminan, saltian, curren
cun ojos de pensamentos.
Das s'ardine a su limbazu
e lu samunas in liscia
pro esser nettu e giaru.
Ses attentu suffrende anzi versu.
Intendes milli laras movende
e leas sa veridade a bolu.
Sos intuitos tuos t'ispinghen a suffrire
finas a cando dae coro
'nd'essit su cantigu sonante.
Ses su cantore 'e anzi Istadu:
sa domo tua est su mundu
cun sas teulas esattas.