Cantas bellas tranquillas seradas
e nottes de ierru tempestosu,
a innanti 'e su fogu ischentiddosu
pro m'iscaldire cun sas manos paradas.
Cara ziminea a ue sun'andadas
sa greglia pronta cun s'ispidu ozzosu,
cando pianu pianu, senza posu,
giraiana saltizzas profumadas?
Sa nostalgia de su fog'azzesu
cun d'unu muzzigone ruju ruju,
lu ido in su sonnu dae tesu.
Ido su fog'azzesu, intr'unu muju,
e a su caldu mi che dromm'in mesu,
sa conca bascia cun s'arcadu tuju.